Słowa:
Tysiące mil mam za sobą już,

Spocone czoło pokrywa kurz,

Lecz ciągle idę, woła mnie mój szlak.

Na polnej drodze pozdrawiam wiatr,

Czasem w strumieniu przemyję twarz,

A przed zaśnięciem pytam o drogę gwiazd.



Cały dzień na szlaku,

A wieczorem ognia blask.

Chociaż nieraz w brzuchu pusto,

Zawsze sobie radę dam.



Spłukane deszczem niebo lśni,

Czerwienią słońce barwi świt,

Odrzucam koce, w drogę ruszać czas.

Deszczowych pereł się dywan skrzy,

Królewskim gestem wiatr spędza mgły.

Już bez wahania wkraczam na mój szlak.



Cały dzień na szlaku