Słowa:
Niech w księgach wiedzy szpera rabin,

Nauka to jest wymysł diabli.

Mądrością moją jest karabin

I klinga ukochanej szabli.



Nie dbam o szarżę ni o gwiazdki,

Co kiedyś mi przystroją kołnierz.

Wy piszcie klechdy i powiastki,

Ja biję się, jak musi żołnierz.



Nie tęsknię do kawiarni gwarnej,

Gdzie mieszka banda dziwolągów.

Gardzę zapachem buduarów,

Gdzie para psoci wśród szezlongów



Nie nęcą mnie zaloty babin,

Kobieta zdradna, bierz ją diabli!

Kochanką moją jest karabin

I klinga ukochanej szabli.



Niejeden wróg miał na mnie chrapkę,

A teraz jęczy w piekle na dnie.

Ze śmiercią igram w ciuciubabkę,

Więc może wkrótce mnie dopadnie.



Ksiądz mnie nie grzebie ani rabin.

Żołnierza nie czepią się diabli,

Lecz w grób połóżcie mi karabin

I klingę ukochanej szabli.